“I TOLD you about her.” mariing bulong ni Veronica. Nagmamadali silang ayusin ang silid na inookupa ni Earl. Mabuti na lang at may pintuang lagusan mula sa silid na iyon patungo sa master’s bedroom. Madali nilang nailipat ang lahat ng gamit ni Earl mula doon. “She can’t stay here, Earl. I won’t be able to pretend we’re good.”
“I don’t want her here either!”
“Ssh!” aniya nang lumakas ang boses nito.
“Tell her to go.”
“Is she my sister? You tell her.” nanggagalaiti niyang sabi. Earl could be really annoying sometimes.
“Is everything alright?”
Pareho silang napalingon sa pintuan.
“But of course, Elaiza. We’re just fixing your bed.”
“Akala ko nagtatalo kayo.”
“Uhmm.. it’s just sweet nothings.” biglang nasabi ni Veronica.
“Oh, sweeeeeeet.” anitong kinikilig. “I’m really sorry I am bothering you.”
“Yes, you perfectly knew the right time to bother, lil sis.” ani Earl.
“Hon.” saway niya. Parang gusto niyang mabilaukan sa pagkakabigkas no’n.
“Oh, I really missed your sarcasm, kuya!” anitong biglang nangunyapit sa braso ng kapatid. “Did you miss my wit?”
“No. Is there no way you can go, get a taxi?”
“Kuya! Are you saying I’m allowed to sleep with Dave?”
“No!” mariing sagot ni Earl. “Go to your friends. Gumagawa kami ng baby, Elaiza. You should consider that. We need privacy. Should I call a taxi now?”anito ngunit nakayakap ang isang braso sa kapatid. Alam ni Veronica na miss ng mga ito ang isa’t isa. Parang hinahalukay ang tiyan niya sa pinag-uusapan ng mga ito. Gumagawa ng baby?
“Oh, Kuya, I don’t really mind if you make babies. A lot of babies! You can do whatever you want, hindi ako haharang-harang. My friends don’t live close, alam mo yan Kuya. But if I’m allowed to stay with–”
“No DAVE.”sabi agad ni Earl.
“Then, there’s no other place but here. I already told Veronica and she said yes. Besides, it’s just for two days.”
Hindi sumagot si Earl kaya siya ang binalingan ng dalaga. “Right, Veronica?”
“Y-Yeah!” dagling sagot niya.
Napatingin si Earl sa kanya parang sinasabing ‘Now, that’s your fault.’ Lihim niyang inirapan ang asawa.
TILA hindi makahinga si Veronica habang nakahiga sa kasama katabi ang asawa. Kahit malaki ang espasyo sa pagitan nila’y hindi pa rin magawang kumalama ng pulso niya. Natetensiyon siya masyado. Lalo pa’t naamoy niyang bagong-paligo ito. He smelled fresh.
Wait, wait, wait. Ano’ng nangyayari sa kanya? She hates him.
Hate? Anang isang bahagi ng utak. Okay. Hate is probably too much. Masama lang ang loob niya sa asawa. Masamang-masamang masama. Then why are you looking at him like he’s a god or something?
I’m not!
Oh, yes you are.
No, I’m really not.
Okay, deny it.
“Stop it!” naisatinig niya.
“Stop what?” biglang lingon ni Earl sa asawa.
Natampal ni Veronica ang sariling bibig. “W-Wala.” dagling sagot niya saka tumalikod dito.
Namayani ulit sa kanila ang katahimikan.
Hindi siya sumagot. Pinakiramdaman niya ang dibdib. Mabilis pa rin ang tahip niyon. Naramdaman niya ang pagpihit nito. Mariin niyang ipinikit ang mga mata. Gusto na niyang matulog at sana bukas paggising niya paalis na si Elaiza nang hindi na sila magpanggap pa. Pumihit ulit ito. Tumikhim. Hindi siya gumalaw. Nagpanggap siyang tulog na tulog.
“Veronica?” tawag nito.
“Huh?” Gusto niyang batukan ang sarili. Akala ko ba tulog ako?
“Ah…” anito. Hindi na nagsalita pa.
“What?” aniyang pumihit paharap dito.
“Nothing. Akala ko kasi… Never mind.”
“Can I sleep now?” aniyang bakas ang inis sa tinig.
“Sure, sure. Just…”
“Just what?”
“Don’t forget to breathe.”
Pumihit siya patalikod dito. Wasn’t she breathing? Wait… he’s watching her breathing?
NAGISING si Veronica sa mabining dampi ng hangin sa balat niya. It’s deliciously warm. Warm… Warm? And it has funny rhythm just like breathing. Breathing?
Ibinuka niya ang namimigat na talukap at ganon na lang ang panlalaki ng mata niya nang makitang halos gadangkal lang ang pagitan ng mukha nilang mag-asawa. At isa pang kahindikhindik, nakayakap sa bewang niya ang braso nito at nakadantay ang paa niya sa hita nito. Ganoon na lang ang pag-atake ng nerbiyos niya. Kaagad niyang binawi ang paang nakadantay dito. Akmang itutulak niya ng malakas ang katabi nang mapatitig siya sa mukha nito.
Natigilan siya. He still sleeps like a baby. May kung anong kumurot sa puso niya. Unti-unting kumalma ang sarili nang mapagmasdan ang asawa. He looked so peaceful. Wala sa loob na hinaplos niya ang mukha nito.
Veronica, anang isip. Ngunit dinama pa rin ng likod ng kamay ang maamong mukha nito. Bigla itong gumalaw. Binawi niya agad ang kamay kasabay no’n ang malakas na pagkabog ng dibdib. Hindi magigising si Earl sa haplos ng kamay niya kundi sa lakas ng kabog ng dibdib niya. Hindi siya nakakilos nang mas lalo nitong hinigpitan ang pagkakayakap sa kanya at ibinaon nito ang ulo sa leeg niya. Napasinghap siya ng wala sa oras. Tinangka niyang itulak ito dahil sa libu-libong kuryenteng gumapang sa balat niya ngunit mas lalo lang nitong hinigpitan ang yakap.
“Earl.” aniyang nagpupumilit makawala. There should be no physical contact. She swore to herself what happened that fateful night will be the last. Ngunit bakit di niya makontrol ang reaksyon ng sariling katawan?
“Mmm…” tinatamad nitong sagot at mas lalong ibinaon ang ulo sa pagitan ng leeg niya. Pakiramdam niya’y aapuyin siya ng lagnat anumang oras.
“Earl, wake up!” nanggigigil na sabi niya’t buong lakas na itinulak ito. Bahagya lang itong natinag. Nakayakap pa rin sa kanya. Hinimas nito ang likod niya pagkatapos biglang natigilan. Kinapa-kapa nito ang katawan niya saka napabalikwas ng bangon. Natampal nito ang sariling noo nang makita ang mukha niya.
“I’m sorry.” anitong halos hindi pa maibuka ang mga mata..
Hindi siya sumagot. Dagli niyang inayos ang sarili saka nagsuot ng roba.
“Maghahanda lang ako ng almusal.” aniyang hindi ito nilingon. Ngunit natigil siya sa paglalakad nang may maalala at muling lumapit dito at bumulong. “You should eat breakfast.”
Napahikab ito saka tumango-tango.
“Greet me good morning and don’t forget to kiss me.” aniya at tumalikod. Ngunit natigil siya nang hilahin nito ang kamay niya.
“Good morning, honey.” anito at sinalubong ng labi nito ang labi niya. Huli na para umiwas. Naging mabuway ang pagtayo niya ngunit maagap siyang sinalo ng bisig ng asawa. Nawalan siya ng lakas na tumutol nang pasukin ng dila nito ang bibig niya. Their tongues played. She worried about her morning breath because he just tasted so good. So damn good. Naramdaman niyang may matigas na bagay sa harapan niya. It took her seconds to realize. Saka bumalik ang sariling huwisyo niya. She promised herself never to allow it happen again. Ano’ng ginagawa niya?
“Gross!” aniya saka itinulak ito. “I meant goodbye kiss! We only have to kiss when someone’s watching!” inis na sabi niyang pilit hininaan ang boses.
Nagkibit-balikat ito. “I thought you meant now.”
Pinigilan niya ang sariling magdabog palabas ng pinto.
“Good morning!” masiglang bati ni Elaiza na ikinalingon niya, nakabihis na ito.
“Good morning! Why, you look great!” komento niya sa ayos nito.
“Thanks, Veronica. I need that. I need to look amazing. I have to make a good impression!” excited na sabi nito. “Aren’t you working today?” tanong nitong tiningnan ang suot niya. Naka-roba pa rin siya at hindi pa siya naliligo.
“I open the boutique at nine. I still have plenty of time. Sit down.” aniyang hinanda ang mesa.
“Is this how you pamper kuya?” anitong tinulungan siyang maghanda.
Ngumiti lang siya saka itinuon ang pansin sa pinipritong itlog at bacon. I would have if only he wanted to…
“I heard my name.”
Nahigit ni Veronica ang hininga nang marinig ang boses ng asawa. Lumingon siya’t ngumiti. “Good morning, hon.”
Hindi siya nagpahalatang nagulat nang ipinulupot nito ang kamay sa bewang niya sabay dampi ng labi nito sa labi niya. “Good morning, honey.”
Instantly, napuno ang baga niya sa bango ng cologne nito. Actually, it’s not just cologne. It’s a mixture of aftershave, shampoo and soap and that sooo manly scent. Kung hindi pa nito hawak ang bewang niya’y baka natumba na siya sa sobrang panlalambot.
Tumikhim si Elaiza. Saka lang siya natauhan tila bigla.
“Kuya naman, nadi-distract mo si Veronica. Maupo ka nga nang hindi masunog yang piniprito niya.”
Ngunit hindi pa rin binibitiwan ni Earl ang bewang niya.
“Jeez, ganyan ba talaga ang mga bagong kasal?” himutok nito.
“Oh yes, lil sis.” ani Earl sa kapatid. Halos gadangkal lang ang distansiya ng mga mukha nila. Naamoy niya ang mainit na hininga nito. Mas mabuti ngang hawakan siya ng asawa dahil nawawalan na ng lakas ang mga tuhod niya.
“That’s not so you, kuya.” ani Elaiza. Napalunok si Veronica. Mabubuking na ba sila?
“And what does that supposed to mean?” ani Earl ngunit nakatingin sa kanya. Muli nitong inilapat ang mga labi sa labi niya. At nawala siya sa sarili ng pansamantala. Saka pinakawalan ang bewang niya. Tinangka nitong kunin ang siyanse sa kamay niya.
“I can handle this, hon. Just sit.” aniya kahit nanlalambot ang tuhod. Ngunit nagpumilit itong ituloy ang ginagawa niya.
“I doubt it, Veronica.” sabat naman ni Elaiza. “Umupo ka na kasi, kuya. Para naman kayong hindi magkatabi kagabi.”
Naupo si Earl. Sumunod si Veronica at inilapag ang pritong bacon at itlog.
Ngingiti-ngiti si Elaiza habang nagmamasid sa kanilang dalawa.
“You’re not a living dead anymore, kuya! That’s what I wanted to say. Thanks to Veronica.” anito habang sumusubo.
Nagkatinginan sila ni Earl. Pagkuwa’y ngumiti ito at pina-ikot ang mga mata. Tila sinasabing napapraning na ang kapatid nito. And suddenly, she felt sixteen once again.
“Everyone will be surprised.” anitong ngingiti-ngiti. “I’m sure they will love you, Veronica.”
“They?” kunot-noong tanong niya.
“Oh my.” nanlalaki ang matang tiningnan siya. “Are you saying you forgot the party tonight?”
“Party?” Lalong tumindi ang pagkaka-kunot ng noo niya.
“Kuya?” baling nito sa kapatid.
Magsasalita na sana ni Earl nang saluin niya.
“How can I forget! Sorry, Elaiza, my memory’s not so good at this point of the day.” aniyang ngumiti.
Tila nakahinga ito ng maluwag.
“It’s just a welcome party for Elaiza. It’s not really big.”
Sumimangot ang kapatid nito. “The members of the board is going to be there, kuya. It’s gonna be big!”
Hindi na nakipagtalo pa si Earl.
Pagkatapos kumain ay dagli nang naghanda ang magkapatid.
“I’ll see you later, Veronica.” Hinalikan siya ni Elaiza sa pisngi. “Dad will pick me up from the hotel so I’ll see you at the party.”
“Yeah… Good luck on your first day.”
Ngumiti ito. “Thanks!”
“Bye, honey.” ani Earl.
“Take care, hon.” aniyang pilit nilambingan ang tinig saka wala sa loob na inayos ang necktie nito. “What’s that party?” nanggigigil na bulong niya. “My God Earl–”
“I’ll take care of everything.” bulong nito. “I’ll be home at four.”
Magsasalita pa sana siya nang angkinin nito ang mga labi niya. He nibbled her lips like he can’t get enough of it. And Veronica can’t help but kiss him back. Pakiramdam niya’y mapupugto ang sariling hininga.
“I’ll see you at four.” bulong nito nang maghiwalay ang labi nila. Tango lang ang isinagot niya. She can still feel her lips throbbing from his kiss. Siguro’y dapat niyang linawin kay Earl na hindi nila kailangan mag-french kissing sa harapan ng kapatid nito. But why is it so damn good?
Nakita niya ang naiiling na nangingiti si Elaiza. Pinamulahan siya ng mukha. Saka nagmamadali siyang naligo’t nagbihis pagkaalis ng mga ito.
HINDI makapag-concentrate Si Veronica sa trabaho. Wala siyang ginawa kundi ang tingnan ang oras. Nang sa wakas ay sumapit ang alas tres, nagpasya siyang magsarado na ng boutique. She needs to prepare. Ni hindi pa niya alam kung ano ang isusuot.
She’s used to parties. But this is the first time she’s going to attend a gathering as Mrs. Earl Simon San Diego. And she just have to make a good impression lalo pa at mga investors at mga kasamahan iyon ng asawa niya sa negosyo.
Pagdating niya sa bahay, kaagad siyang naghanap ng maisusuot. Pinili niya ang black strapless sequined dress na binagayan niya ng two and a half-inch black stilletos. Kaagad siyang naligo. Nang marinig niyang bumukas ang pinto, nakapag-blow dry pa lang siya. Hindi pa siya nakakapag-ayos! Inayos niya ang roba at lumabas ng silid para salubungin ang asawa.
Natigilan siya nang makita ito. He’s wearing a tuxedo. A very elegant tux. May kausap ito sa cellphone at naglalakad paroo’t parito sa living room. Huminga siya ng malalim. There’s no way her black dress would match his elegance. Kailangan niyang maghanap ng ibang isusuot. Sumenyas ito sa kanya nang makita siya. Pagkuwa’y pinindot nito ang end button at nilapitan siya.
“You should’ve warned me.” aniya rito. “I don’t have a dress that will match yours!”
“You’d look great wearing a sack, honey,” anito.
“Ha-ha.” inis na sagot niya. Naiinis siya dahil ayaw man niya’y nag-init ang pisngi niya sa papuri nito.
“Don’t worry.” anitong pinisil ang ilong niya. “I’ve got something for you.”
Umigkas ang kilay niya.
Ilang sandali pa’y tumunog ang door bell. Kaagad iyong pinagbuksan ni Earl. Dalawang babae at isang binabae ang pumasok may dalang gowns. Napatingin siya kay Earl.
Kinindatan siya nito.
“Hello, Mrs. San Diego.” anang bakla. “I’m your make-up artist Frenzy. And this is Lucy and Cheena your dress consultants. Our sole mission is to make you the most beautiful woman tonight. Shall we get started?”
Napangiti siya. “Oh good Lord, thank you!”
0 comments: on "I Meant It When I Said 'I do' - Chapter 7"
Post a Comment